Ξέρεις εσύ...

Οικονομικοί μεταναστες
Συναισθηματικοί μεταναστες
Νερα 1του ευρώ η εξάδα
50 λεπτα το μικρο
Η αγορα των κενών
Συνορα στον νου
Ψέματα σε αργαλειους
Υπαρχει και αμμος απατητη οριστικα
Μισθος
Σχεσεις pixel
Ανασχεσεις συμβιβασμων
Μετρημένες αγορασμένες αγαπες
Πολιτικη της προκοπής
Χάρτινη μελάνι
Βλέμματα με στροφές
Γελια καταδικασμένα
Ράντζα στα επείγοντα των ιδεών
Αληθειες που δεν λεγοντε
Παιδακια χωρις μέλλον
Μυελοι τραυματίες
Εγκέφαλοι με αναστολη
Πεταμενοι πισω απο σύρματα ανθρωποι
Κόμματα Κωματα κοματος καματος
Δακρυα σε καλη τιμη
Υγρα ερωτων ψάχνουν πατρίδες
Μια ζαντα ενα σπιτι σε τιμη ποδηλάτου
Χαρτονια με ονειρα
Αλλα δακρυα με φως σε εντατικη
Βια το πεινασμένο παιδι
Τα πεινασμένα παιδια ,τι ;;
Εκλαιγες γιατι στο ΥΠΟΣΥΝΕΙΔΗΤΟ κατοικούσαν οι φελλοί -για τα τζάμια -& οχι για την ζωη
Φιλοι απο σταφύλι χωρις κρασι
Οι μπατσοι δεν εχουν μάνες κι εαν εχουν δεν ειναι απο ερωτα που ηταν αληθινος
Δεν εφτασε σωστα η συλληψη απλήρωτη η ικανοποίηση
Χρηματα ειναι η κυριαρχία εναντια στην ελευθερια
Ελευθερια ειναι αυτο που ηταν στο γέλιο σου
Το αχνουδωτο
Δεν εκλέγειν δεν αποφασίζειν δεν γελας
Τα σκουπίδια δεν εκαναν ποτε ανθρωπο
Παντα το αντίστροφο εγινε
Ο σοσιαλισμος δεν ειχε κωλο
Στα Γκουλαγκ ηταν 5 κτήρια αναρχικοι
Βρέθηκαν πολλοι συγγραφείς στην Αραγωνια
Στο αραγες μέτωπο
Ηταν πολυ το οπιο στο μαροκο
Χιονίζει ακομη ευτυχία στο Γουνστοκ
Διψούν στην συρια και στην παλαιστινη
Στο ΓΚΟΥΑΝΤΑΝΑΜΟ δυο ωρες δεν ειναι δεμένοι στις 20
(& δεν εκαναν τιποτα )
Ο δυτικός πολιτισμός ειναι μεσα σε λαθος τυλιγμένος
Δακρυγόνα Ισραήλ μαζι με μασκες
Στα 10 τελευταια ετη 60δις δολάρια να ποτίζουν αργο φευγιό
Κέρδη
Κοντο το πάπλωμα στα ξένα
Τα καλυτερα μυαλα λενε μεταναστες
Οχι ρε κουφαλιτσες οι έχοντες τις δυνατότητες έγιναν εργαλεία του ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ
Ο καρουζος μαλωσε με τον ελυτη
Κι ο τελευταίος δεν βγηκε κατω στον δρόμο
Τα δαχτυλα του γκορπα ηταν οντως κίτρινα
Απο την νικοτίνη
Ομως το μυαλο ηταν μες την λάμψη
Στην Αναφη ο αλεξανδρου εξορία
Έγραφε και με φως σεληνης ......δεν ειναι και ευκολο
Κατι παλιές πληγες δραπέτευαν
Στους καιρούς με πενιχρά κέρδη
Ο λεωνιδας ο χρηστακης θα πίνει κανα τσίπουρο με τον Νικόλα
Στην υποθεση σκαλα τοτε στην βαρκελωνη αθωώθηκαν μετα απο χρονια για τον καμμένο κινηματογράφο ομως η ρετσινιά εμεινε
Ηταν το ισπανικο κρατος πισω απο την σκευωρία
Εχεις και μια ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ στην ελλαδα
Γυρνά τωρα πλευρό
Ολα αυτα ειναι μακρια απο την επιτυχία του εγω σου.
Ησουν παντα θύμα
Και να ειστε νόμιμοι .
Κι οποιος ξεστράτιζει να τον χαφιεδιζετε
Ξερετε εσεις.



Soulis Thomopoylos

Παραδειγματισμός

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε το ελληνικό κράτος σκοτώνει από εκδίκηση

Σκοτώνει έναν νέο που πήγε κόντρα στο σύστημα και το σύστημα τον τιμώρησε 

Αλλά φαίνεται ότι αυτό δεν είναι αρκετό

Το σύστημα τον θέλει νεκρό

Για παραδειγματισμό

Το σύστημα αυτό που ολοένα γίνεται και πιο αντιδραστικό 

Φασιστικό 

Απάνθρωπο

Προκειμένου να υπερασπιστεί τα αφεντικά του

Σκορπά τρομοκρατία στους απελπισμένους πολίτες

Και τους κουνάει το δάχτυλο με βαρβαρότητα και φυλακές τύπου Γ'

Δεν μας ενδιαφέρει καθόλου για πιο λόγο είναι στη φυλακή ο Ρωμανός

Αυτό που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή, δεν είναι καν η παράνομη αφαίρεση του δικαιώματός του στην φοίτηση

Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να ζήσει 

Και αν δεν θέλουν να ζήσει, τουλάχιστο να είναι ειλικρινείς και να επαναφέρουν την θανατική καταδίκη 

Αρκετά έπαιξαν με τη νοημοσύνη μας

Θάβουν κόσμο ζωντανό στις φυλακές

Ρίχνουν κορμιά για να στοχεύσουν στο μυαλό μας

Αλλά εμείς οι τρελοί πάντα θα υποστηρίζουμε το αδύνατο

Λευτεριά

.

Η μοναδική λύση!

Ψυχή ονομάζουν οι ψυχοπαθείς και οι φαντασιόπληκτοι, το αποτέλεσμα των λειτουργιών του εγκεφάλου τους, τη νόηση η οποία κινδυνεύει πάντοτε από την δίδυμη αδερφούλα της την παρανόηση. Η κατανόηση είναι η πρώτη ξαδέρφη της, καθώς γνέφεις καταφατικά στην νόηση μου.
Καθώς δουλεύει το ματζαφλάδι ο εγκέφαλος ως όργανο, μηχάνημα του ανθρώπινου σώματος, παράγει σκέψεις, εικόνες και σε συνδυασμό με ορμόνες και άλλα χημικά, παράγει επίσης επιθυμίες και άλλα διάφορα.
Καθώς πολλά από αυτά συμβαίνουν στο κεφάλι τους και το νιώθουν αυτό, η πνοή, αναπνοή φαίνεται να είναι κάτι σαν τρόμπα, ψυχότρομπα, η οποία δίνει την ώθηση.
Αυτό δεν είναι και τόσο λάθος διότι την ώθηση την δίνει, αλλά όχι στην ψυχή, αλλά μέσω των πνευμόνων στον ανθρώπινο οργανισμό.
Το στόμα λοιπόν είναι η πύλη της ψυχής και ο κώλος η έξοδος κινδύνου.
Από εκεί θα έπρεπε κανονικά να εκκενώνουμε τις κακές σκέψεις και επιθυμίες με τη μορφή πρίτσας.
Όσο πιο δυνατή η πρίτσα, άλλο τόσο μεγαλύτερη και η ψυχική ανακούφιση. Έλα όμως που δεν είναι ψυχική η ανακούφιση αλλά σωματική.
Άντε όμως να του το εξηγήσεις αυτό του ψυχάκια που θέλει να ξεκωλιαστεί.
Διότι ο ψυχάκιας χέζει και το αισθάνεται, σαν να του βγαίνει η ψυχή, και τα δίνει όλα για την υπέρτατη απογείωση.
Κάθε χέσιμο κι ένας μικρός θάνατος, σαν τον οργασμό.
Άρα ο θάνατος είναι ωραίος!
Γιατί δεν άκουσα κανέναν που να μου πει ότι δεν του αρέσει ο οργασμός.
Μόνο όσοι δεν τον γνώρισαν ποτέ.
Το ίδιο και το θάνατο από την ανάποδη.
Δεν τον γουστάρουν οι πιο πολλοί αλλά δεν τον ξέρουν.
Μόνο κάτι φήμες έχουνε ακούσει που τις αναπαράγουν σχιζοφρενείς θρησκόληπτοι και σαϊεντολόγοι και ναρκομανείς που βλέπουν οράματα από την πολύ τη μαστούρα.
Αλλά οι άλλοι οι σχιζοφρενείς επίσης, που έχουν την αρρώστια να κυβερνάνε τον κόσμο, δεν θέλουν να μάθει ο κόσμος επιτέλους ότι ο θάνατος είναι η ιδανική κατάσταση, η απόλυτη νιρβάνα, γιατί μετά δεν θα έχουν σκλάβους για να παίζουν στην πλάτη τους το αγαπημένο τους παιχνίδι, το monopoly.
Για τέτοια σκευωρία μιλάμε.
Και άσε εσύ τους άλλους να το αναλύουν πολιτικά.
Μπούρδες.
Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ απλό, απλούστατο και υπάρχει λύση:
Μια ομαδική αυτοκτονία θα σας πείσει!
Θα σταματήσει όλα τα προβλήματα που άδικα τυραννούν αυτή την γελοία ανθρωπότητα.
Δεν υπάρχει γιατρειά, δεν υπάρχει μέλλον.
Αμήν.

Όταν πληγώνονται οι νεράιδες

Όταν πληγώνονται οι νεράιδες τελειώνουνε τα παραμύθια

εκεί που φτερουγίζει ο νους,

εκεί που ξημερώνει,

εκεί που συναντά το αμόνι η λεπίδα των χαμένων,

είναι ο λόγος μου η οργή των απελπισμένων.

Δεν ξέρεις για μένα

Στα μονοπάτια των καιρών έχω ένα μυστικό αγέρωχο

Είμαι δω για να θυμάμαι

Μια ψυχή κουρελιασμένη και κορμί σαν πτώμα

Κάτι σπασμένοι ουρανοί

και μόνο σύμμαχο τον εαυτό μου

Θέλω ν’ αδειάσω την καρδιά μου

Είναι γυμνή η χαρά μου

Χάνομαι σ’ αυτόν τον κόσμο

Δεν υπάρχουν κανόνες

Μόνοι μας χτίζουμε τους τοίχους μας

Μου είπες θα φύγω χθες το βράδυ ξαφνικά

Μέσα σου καίγεσαι και υποφέρεις

Διώχνεις τις σκέψεις για να μην κλάψεις

Η σιωπή μας είναι ο δισταγμός για την ζωή

Πέτα μακριά

Ήταν φίλος το σκοτάδι τελικά

(Οι φωτογραφίες όπως και οι στίχοι, είναι παρμένοι από το niwse)

Δανεισμένο από το φίλο Sfentonix Dreamcatcer που και αυτός το δανείστηκε

...