Το ίντερνετ μέσα σε λίγα χρόνια έχει αλλάξει τραγικά...
Είμαι από τη γενιά που είδαμε με τα μάτια μας τα πρώτα κομπιούτερ. Μέχρι τότε τα είχαμε δει μόνο σε κάτι ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Ξέρεις, εκείνα τα μεγάλα που πιάνανε ένα δωμάτιο μικρού διαστημόπλοιου και τα χειρίζονταν κάτι ασχημομούρηδες με μυτερά αυτιά. Τελικά είδαμε και τα κανονικά, τα αληθινά!
Ο Θανάσης, που ήταν πατέρας του Νικόλα και του Ερνέστου, τους αγόρασε τότε έναν από τους πρώτους υπολογιστές του εμπορίου, έναν Amstrad! Πολύ γρήγορα μαζευτήκαμε όλοι οι φίλοι στο σπίτι τους για να θαυμάσουμε το γεγονός. Ααααα!! Ου!!! Εεεεε!!! ...άκουγες στο δωμάτιο.
Μας φαινόταν εξωπραγματικό και αισθανόμασταν σαν αστροναύτες του μέλλοντος, άσε που είχαμε χεστεί από τη χαρά μας, γιατί ήμασταν ακόμα μικροί και δεν μας αφήνανε να πάμε στα ηλεκτρονικά παιχνίδια, τα UFO για να ξεκαυλώσουμε.
Ναι, το Amstrad αν και καβουρδιστήρι που έπαιρνε κασέτα και έκανε κάνα δίωρο να φορτώσει, ήτανε για εμάς η εξέλλιξη η πρόοδος, το μέλλον και το προσωπικό μας το διαστημόπλοιο!
Μετά περάσανε χρόνια και έσκασαν και τα πιο σύγχρονα μοντέλα και έσκασε και σε κάποια φάση το ίντερνετ, (γουάου!) και μπήκε στις ζωές μας χωρίς καλά καλά να το καταλάβουμε.
Στην αρχή το καρφώναμε στο τηλέφωνο και ήτανε αργό, απελπιστικά αργό, σε βαθμό που χρειαζόσουν τουλάχιστο μισή με μία ώρα για να φορτώσεις μια σελίδα. Δε μου ήταν λοιπόν και τόσο ελκυστικό εκείνη την εποχή, παρά μόνο λίγο αργότερα που ανακάλυψα ότι μπορώ να κατεβάσω δωρεάν μουσική από το napster. Αυτό ήταν πραγματική live torrent επανάσταση! Πόσοι χρήστες συνδεδεμένοι σε αυτή την πλατφόρμα, να ανταλλάσσουν μουσική απ ότι μπάντα μπορούσες να φανταστείς (τα dowloads δεν απαγορεύονταν ακόμα). Βέβαια αργούσε κι αυτό τότε απελπιστικά. Ξεκινούσαμε το κατέβασμα και αφήναμε τον υπολογιστή ανοιχτό όλη τη νύχτα πολλές φορές και παραλαμβάναμε το download την άλλη μέρα το πρωί, για να μη σου πω και το απόγευμα. Μετά από λίγο καιρό το κάνανε κι αυτό συνδρομητικό, έγινε κανονική εταιρία και μετά ήρθε η επόμενη "επανάσταση": Φθηνό ίντερνετ και σχετικά γρήγορο για όλους! (τους πιο πολλούς δηλαδή, μην τρελαθούμε κιόλας)...
Έτσι λοιπόν εμείς που είμαστε και φίλοι της μουσικής, μπήκαμε στο myspace, τον καιρό εκείνο που μπορούσες να διαμορφώσεις μόνος σου τη σελίδα σου και να την στολίσεις με τα όμορφα embed codes και τα banners που μπορούσες να δημιουργήσεις σχεδόν μόνος σου, να ανεβάσεις τη μουσική σου, μουσική άλλων και να επικοινωνείς με τους φίλους σου σε όποια μορφή, από το πραγματικό σου όνομα και από τρολλ μέχρι πατριάρχης. Τον καιρό εκείνο που δεν σου φορτώνανε το προφίλ με διαφημίσεις και που το Youtube δεν είχε καμία σχέση με αυτό το χάλι που βλέπεις σήμερα, με τις συνεχείς απαγορεύσεις και τα λοιπά τσατσιλίκια.
Είπα απαγορεύσεις;;
Μα εδώ ακριβώς είναι όλο το θέμα!
Εμφανίστηκε λοιπόν στη ζωή μας και το facebook...
Στην αρχή δεν το γούσταρα καθόλου αλλά λόγο της διαφήμισης που είχε και από την τηλεόραση, όλος ο κόσμος είχε πάει εκεί πέρα, όλοι οι φίλοι μου από το myspace είχαν εξαφανιστεί και είχε φτιάξει facebook ακόμα και η κουτσή Μαρία. Πως τα κατάφεραν και μας μαντρώσανε έτσι σε αυτό το κωλομέσο αναρωτιόμουν μέχρι που παρατήρησα ότι το διαφήμιζαν έμμεσα ακόμα και μέσα από τα δελτία των ειδήσεων, αυτό και το twitter.
Στην αρχή και το φατσοβιβλίο ήταν πιο ελεύθερο, μέχρι που άρχισε να σου ζητάει από τηλέφωνα, μέχρι και να σε βάζει να κάνεις το ρουφιάνο και να αποκαλύπτεις πρόσωπα σε φωτογραφίες, να γράφεις οικειοθελώς τι ώρα ξύπνησες, τι ώρα έφαγες, τι ώρα γάμησες και που και πότε και τις θειας τους το λιβανιστήρι...
Και ξαφνικά μου ήρθε σαν κεραμίδα!
Ρε συ, κατάλαβες καθόλου πόσο αλλάξανε τα πράγματα ή σε ρούφηξε ο καμπινές του ίντερνετ χωρίς να πάρεις χαμπάρι;
Πως ανέχεσαι να σου στερούν τόσες ελευθερίες ακόμα και στο ίντερνετ, το οποίο έχει γίνει η δεύτερή σου ζωή και σε πολλές περιπτώσεις ακόμα και η πρώτη;
Τώρα πια το φατσοβιβλίο και το google και και και και σου ζητάνε τηλέφωνα και προσωπικά σου στοιχεία για να ανοίξεις έναν λογαριασμό και σου απαγορεύουν το δικαίωμα να παίξεις ελεύθερα και με λίγα λόγια, σε φακελώνουν και με την συγκατάθεσή σου κι εσύ χαίρεσαι που φακελώθηκες ξανά, για να ανταλλάξεις σε πολλές περιπτώσεις παπαριές με τον κάθε αργόσχολο που έχει καεί από την κρίση και θέλει να βγάλει τα καμμένα του τα αποθυμμένα, γαμώ την τρέλα μου μέσα.
Η κουτσή Μαρία δε γουστάρει τα τρολλ, αλλά ανάθεμα αν ήξερε η κουτσή Μαρία τι έχουνε κάνει τα τρολλ για το ελεύθερο διαδίκτυο και τι ιστορία έχουν σε αυτό...
Η κουτσή Μαρία είναι αγανακτισμένη και θέλει να κάνει επανάσταση μέσα από τα σόσιαλ μίντια. Στην αρχή της άρεσε η άμεση δημοκρατία, που πρώτη φορά άκουγε γι αυτήν, αλλά από την άλλη της άρεσε και η σημαία η ελληνική, γιατί της το είχαν μάθει από το σχολείο και την τηλεόραση όλα αυτά τα χρόνια. Η μια κουτσή Μαρία λοιπόν πήγε στο ΣΥΡΙΖΑ και η άλλη κουτσή Μαρία στα Χρυσά Αυγά! Και οι κουτσές Μαρίες είναι τόσες πολλές στο ίντερνετ όσες και στη ζωή, με αποτέλεσμα να γαμάνε και τις ζωές όλων εμάς των υπολοίπων, με τη συγκατάθεσή τους στην ηλεκτρονική νομιμότητα, καθιστώντας μας μειοψηφίες για να μπορούμε να πολεμήσουμε το καθεστώς...
Τι είπα τώρα ε;
Έτσι λοιπόν φτάνουμε και στο σήμερα και στα σόσιαλ μίντια του 2013, όπου οι κυβερνήσεις μυστικά κατεβάζουν μαζικά προφίλ, αυτών που δε γουστάρουν, επειδή για τα μάτια του κόσμου έχουμε δημοκρατία και η ελευθερία του λόγου ακόμα δεν απαγορεύεται...
Δεν απαγορεύεται;
Όχι ακόμα στις "πολιτισμένες" χώρες.
Αλλά πολύ σύντομα θα απαγορευτεί, μέσα από ποινικοποιήσεις του ρατσισμού για παράδειγμα, ή του φασισμού, που είναι και αυτός μια μορφή λόγου, όσο και να μην μας αρέσει.
Γιατί αγαπητοί μου κυρίες και κύριοι, το θέμα μας δεν είναι η ποινικοποίηση. Το θέμα είναι να καταφέρουμε η κοινωνία να μην αποδέχεται το ρατσισμό και το φασισμό και να τον βάζει αυτόματα και από μόνη της στο περιθώριο. Το θέμα μας δεν είναι να ανοίξουμε κι άλλες φυλακές, αλλά αντιθέτως να τις κλείσουμε όλες. Γιατί το θέμα μας είναι η παιδεία, το Α και το Ω ενός πολιτισμένου πολιτισμού, της κοινωνίας που δεν θα δέχεται το ρατσισμό και δεν θα σε ωθεί σε κανενός είδους έγκλημα.
Γιατί αγαπητέ μου αριστερέ, η εξουσία μέσα από τον αντιρατσιστικό νόμο που ποινικοποιεί απόψεις, αύριο θα ποινικοποιήσει και τον εξτρεμισμό τον αριστερό και ότι δεν γουστάρει το παγκόσμιο άγιο καθεστώς τους.
Ξυπνάτε κάφροι!
Έτσι λοιπόν πέφτουν και τα προφίλ των φίλων μας... 2.500 χιλιάδες σε μια μέρα, άλλα τόσα την επόμενη, τα ξαναφτιάχνουν και ξανά μανά, επειδή κάποιοι ενοχλούνται που γράφουν την αλήθεια.
Τι θα μπορούσαμε να κάνουμε λοιπόν γι αυτό;
Τα χαιρετίσματά σας από έναν νεκρό.
