Εν ειρήνη ανάπαυση

Μικρές στιγμές - μεγάλες στιγμές
Ο Τζόνι θα πάρει το όπλο του και θα γυρίσει μετά από μερικούς μήνες χωρίς μαλλιά, χωρίς συκώτια, χωρίς επιδερμίδα, χωρίς κουράγιο, κουράγιο για τίποτα. Θα έχουμε όμως νικήσει και θα έχουμε δοξαστεί, ανάπηροι.
Τζόνι είσαι ήρωας!
Σου πάει το καροτσάκι...
Είσαι σκέτη τρέλα με ένα αυτί!
Ότι και να έχασες το έχασες για την πατρίδα, για εμάς όλους, για τις πολυεθνικές και άμα σε χρειαστούμε θα δουλέψεις έστω κι αν σου έχει απομείνει μόνο ένα δάχτυλο, μέχρι τέλους. Η πατρίδα σε χρειάστηκε, σε χρειάζεται και συ την ποθείς σαν πούστης. Είναι μια σχέση πάθους, το έμαθες και στο σχολείο.
Ο παπάς της γειτονιάς περιμένει μαζί με το κοράκι, να σου φάνε τα τελευταία τάλαρα, που τα μάζεψες από την σύνταξη της πρόνοιας. Ο Τζόνι ο βετεράνος! Ο θάνατός σου θα πρέπει να είναι αξιοπρεπής και το μνήμα καθώς πρέπει. Κρίμα που δεν θα είσαι εκεί να το δεις. Θα έρθουν και συνάδελφοι και ένας εκπρόσωπος της πολιτείας και άμα είσαι "τυχερός" θα σου έχουνε και μπάντα και αυτή από βετεράνους, άμα ζούνε.. άμα έχουν δάχτυλα να παίξουν την τρομπέτα...
Πρέπει να είσαι υπερήφανος Τζόνι, τα έδωσες όλα κι άλλα τόσα.
Αν τίποτα δεν αλλάξει εν το μεταξύ, το μόνο που σου μένει τώρα είναι να πεθάνεις.
Να αναπαυθείς εν ειρήνη.

..

Μέσα φυλακή

Και σου δημιουργούν την αυταπάτη ότι μέσα δεν είσαι
Και το φοβάσαι το μέσα
Το τρέμεις
Και είσαι έξω
Είναι πιο βολικά
Το έξω μοιάζει με την ελευθερία
Είναι ανοιχτό
Το μέσα είναι κλειστό
Σκοτεινό
Οι λέξεις έχουν δύναμη μεγάλη στο μυαλό σου
Βαρύτητα κι αξία

Αλλά όσο ο καιρός περνάει
Είσαι πιο μέσα από ποτέ
Εσύ
Με το έξω και το μέσα σου μαζί
Κλεισμένος
Όσο να πιστέψεις δε μπορείς
Μα κι άλλο τόσο
Και το πληρώνεις ακριβά
Βλαστημάς την κάθε μέρα
Μοχθώντας για τα σίγουρα
Όλη μέρα τρέχοντας
Και προγραμματίζοντας
Για τα πλέον βασικά
Γδέρνεις στο στήθος σου με άγχος και απόγνωση
Όταν δεν έχεις μονάδες
Για την επόμενη κλήση
Ρεύμα για την εκπομπή
Να φουσκώσεις τη ρόδα
Μη προσβασιμότητα στην δήθεν πληροφόρηση
Την τάδε μάρκα
Που σου έγινε ψωμί
Δίχως να το καταλάβεις
Κι άλλα πολλά σου έγιναν
Ανάγκες καθημερινές
Από το τίποτα
Και τις πληρώνεις
Με την ψυχή σου
Με το αίμα σου
Με το σώμα σου
Με δυο δεκάρες βρόμικες
Που για να τις κερδίσεις
Κατέβασες το κεφάλι
Υποχώρησες
Έσκυψες
Έγλειψες
Σύρθηκες σαν το φίδι
Υποχρεώθηκες
Έγινες ψεύτης
Ρουφιάνεψες
Πνίγοντας επιθυμίες
Πίνοντας όνειρα
Σκοτώνοντας παιδιά που δεν τα διάλεξες ποτέ
Γιατί ο κόσμος στο επέβαλε
Γιατί έχουν και οι γείτονες
Γιατί θέλεις να τους μοιάσεις
Και να φτάσεις πιο ψιλά
Αλλά είναι όλα ψέματα

Σου είπαν ψέματα
Τα πίστεψες
Τα έκανες δικά σου και τα σέρνεις παραπέρα
Αναπηρία
Του κόσμου όλου αυτή
Και η συνείδηση παραμονεύει κάθε στιγμή
Για να σε χτυπήσει κατάμουτρα
Όσο κι αν τα έχεις θάψει
Να σου φωνάζει κύριε
Πως ναι
Είσαι ένοχος
Για σένα και τους άλλους
Είσαι ένοχος για όλα
Και δεν θα μπορέσεις να κρυφτείς
Από τον ίδιο σου τον εαυτό
Που κρυφά μέσα σου
Θα ευχόσουνα
Να σε τσακίσει
Με λαχτάρα
Να σε γκρεμίσει
Γιατί είσαι ο τοίχος
Εσύ
Της μοναδικής σου φυλακής
Το αλεξίσφαιρο τζάμι μίας πραγματικότητας άλλης
Από το μοναδικό σου παράθυρο
Που θαρρείς πως δείχνει έξω
Κάτι
Που θα ήθελες
Να πιστέψεις
Και το ονόμασες
Ελευθερία...

Ελπίζω κάποτε να σου ευχηθώ:
"Καλός πολίτης"
Μα όσο σε βλέπω να μεγαλώνεις η ελπίδα μου χάνεται
Γιατί ο χρόνος μικραίνει
Και σε λίγο
Θα μας βρει νεκρούς

Ένα αντίο πικρό
Επόμενη ζωή δεν έχει
Και τώρα είναι απλά αργά
Και η αρχή φτάνει στο τέλος
Κουρασμένη
Σκυφτή

Αριστερά, νεοναζισμός και αυνανισμός

Το περίμενε κανείς πριν από μερικά χρόνια, ότι το 2014 θα συζητάμε για κίνδυνο της ανόδου του νεοναζισμού στη Ευρώπη;
Όχι... δεν λέω γι αυτούς που διαβάζανε ΚΛΙΚ και Cosmopolitan... για τους άλλους λέω, τους ψαγμένους τους αριστερούς, σαν τη γενιά των γονιών μας και παραπέρα, που είχανε φάει επίσης την φόλα ότι, δεν θα ξαναγίνει μεγάλος πόλεμος, γιατί οι λαοί είχαν πάρει το μάθημά τους από τον Β' παγκόσμιο.
Και επαναπαύθηκαν στις δάφνες του αντιδικτατορικού αγώνα τους (αυνανιζόμενοι το αντάρτικο) και επέτρεψαν σε ένα ΠΑΣΟΚ να καταστρέψει την κοινωνία και να διασύρει την αριστερά, όπως και ο Στάλιν και ο Μάο τον κομμουνισμό και γαλούχησαν τα παιδιά τους με πατάτες και προσωπικές ονειρώξεις.
Τώρα που βαράει το κεφάλαιο το ντέφι, χόρεψε κι εσύ φουκαρά ανάλογα με τον ρυθμό της κάθε κεντρικής γαϊδάρας σου.
Τα αφεντικά μας μαντρώσανε σε ιδεολογίες και μας παίζουν όπως θέλουν και γελάνε και επειδή εσύ είσαι πολύ νωχελικός, ο αγανακτισμένος κόσμος θα πηγαίνει με τους ναζί, γιατί τουλάχιστο έχουν πιο ξεκάθαρη άποψη.
Τι;
Δεν σου άρεσε αυτό;
Έχεις πελαγώσει;
Η εξουσία σε έχει τρομοκρατήσει;
Ε κούνα τον κώλο σου και δράσε!
Επικοινώνησε το μήνυμα και οργανώσου κατά κάθε μορφής εξουσίας.
Αλλιώς σκάσε και περίμενε μέχρι να σου δώσουν τα κράτη τουφέκι για να σκοτώσεις αθώους συνανθρώπους σου.