Μικρές στιγμές - μεγάλες στιγμές
Ο Τζόνι θα πάρει το όπλο του και θα γυρίσει μετά από μερικούς μήνες χωρίς μαλλιά, χωρίς συκώτια, χωρίς επιδερμίδα, χωρίς κουράγιο, κουράγιο για τίποτα. Θα έχουμε όμως νικήσει και θα έχουμε δοξαστεί, ανάπηροι.
Τζόνι είσαι ήρωας!
Σου πάει το καροτσάκι...
Είσαι σκέτη τρέλα με ένα αυτί!
Ότι και να έχασες το έχασες για την πατρίδα, για εμάς όλους, για τις πολυεθνικές και άμα σε χρειαστούμε θα δουλέψεις έστω κι αν σου έχει απομείνει μόνο ένα δάχτυλο, μέχρι τέλους. Η πατρίδα σε χρειάστηκε, σε χρειάζεται και συ την ποθείς σαν πούστης. Είναι μια σχέση πάθους, το έμαθες και στο σχολείο.
Ο παπάς της γειτονιάς περιμένει μαζί με το κοράκι, να σου φάνε τα τελευταία τάλαρα, που τα μάζεψες από την σύνταξη της πρόνοιας. Ο Τζόνι ο βετεράνος! Ο θάνατός σου θα πρέπει να είναι αξιοπρεπής και το μνήμα καθώς πρέπει. Κρίμα που δεν θα είσαι εκεί να το δεις. Θα έρθουν και συνάδελφοι και ένας εκπρόσωπος της πολιτείας και άμα είσαι "τυχερός" θα σου έχουνε και μπάντα και αυτή από βετεράνους, άμα ζούνε.. άμα έχουν δάχτυλα να παίξουν την τρομπέτα...
Πρέπει να είσαι υπερήφανος Τζόνι, τα έδωσες όλα κι άλλα τόσα.
Αν τίποτα δεν αλλάξει εν το μεταξύ, το μόνο που σου μένει τώρα είναι να πεθάνεις.
Να αναπαυθείς εν ειρήνη.
..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου